Het is een warme zomerse dag op het moment dat we Ad interviewen. Lopend door de woonkamer en keuken krijgen we al een mooie glimp mee van de kleuren, de pracht en schaduwplekken in de tuin.
De tuin, zoals hij er nu bij ligt, is het werk van zijn vrouw Suze. Helaas is zij in augustus 2015 overleden. Maar Ad haalt veel kracht uit het onderhouden van dit ‘groene kindje’ van zijn vrouw. Een oase van rust, kleur en geur. Na hun huwelijk zijn ze in Dalfsen gaan wonen. Hoewel ze op 3 plekken hebben gewoond, verder dan de groene van Lentestraat zijn ze niet gekomen.
We nemen een kijkje in het leven en de kleurrijke en prachtige tuin van Ad Wevers.
Naam: Ad Wevers
Leeftijd: 74 jaar
Beroep: gepensioneerd docent en eeuwig student
Dalfsen sinds: 1966
Waarom Dalfsen: aantrekkelijke woonomgeving
Passies: joggen en mountainbiken in de landgoederenzone
“Werkend in de tuin hoor ik haar in mijn hoofd nog regelmatig zeggen: ‘dat doe je niet goed hoor Ad!”, zegt Ad. “Ik word natuurlijk zelf ook wat ouder en ik houd het netjes bij, maar ik verander er ook niets grondigs meer aan. Misschien dat het langzamerhand wat extensiever wordt ingericht. Het is mooi zoals het is. Romantisch ingericht, met ronde vormen en mooie borders”.
In de zon op het kleine terras tegen de woning vertelt Ad over zijn waterige verleden. “Ik heb altijd wat met water gehad. Vroeger was ik ook altijd in of aan het water. Na mijn studie weg- en waterbouwkunde in Delft ben ik eerst gaan werken bij het Waterloopkundig Laboratorium en later als docent waterbouwkunde aan de HTS in Zwolle. Ik denk dat ik, geboren in Zevenbergen, veel meekreeg over water. De watersnoodramp in 1953 voltrok zich bij ons om de hoek. We werden niet getroffen maar het heeft impact gehad en wellicht m’n keuzes bepaald”.
“Ja we hebben wel een vijver gehad. Maar zoals veel opa’s en oma’s hebben we die in verband met de kleinkinderen dichtgegooid. Het is nu een soort wadi geworden”, zegt Ad enthousiast. “Ons regenwater gaat overal naartoe; Nadat eerst regentonnen zijn gevuld, gaat het extra regenwater uit de goten gedeeltelijk via infiltratiekratten de grond in en wordt via een water spugende kikker de voormalige vijver gevuld. Alles eromheen bloeit prachtig. Ik hoef nauwelijks te sproeien. Met planten in potten heb je 10 keer zoveel werk. Daarom richt ik het steeds een beetje extensiever en duurzamer in”.
“Ontspanning is fijn en nodig voor de geest. Het is belangrijk om je gedachten te verzetten van tijd tot tijd en dan is een tuin zo’n fijne plek. Ik vind het heerlijk om lekker met m’n blote handen in de aarde te wroeten. Een elementaire bezigheid.
Al m’n groenafval gaat naar de composthoop”, zegt Ad, wijzend naar de hoek van de tuin. “Zo heb ik mijn eigen kleine grondbedrijf. De compost gebruik ik voor nagenoeg alle plekken in de tuin”
“Ik red mezelf heel aardig in de keuken. De tuin vraagt ook wel een beetje om een actieve culinaire houding, want ze geeft veel. Ik heb een vijgenboom, aalbessen, rijke frambozenstruiken en bramen. Daar maak ik lekker jam van, zoals ik dat ook met Suze deed”.
Maar Ad kan meer: “Ik maak met al m’n kruiden lekkere gerechten als ik er zelf zin aan heb of gasten krijg. Er staat munt, rozemarijn, lavendel, bieslook, majoraan en selderie. Dus er is keuze genoeg. Met een goed kookboek en de tuin zet je snel wat aardigs op tafel hoor!”
Toen Ad dik in de 60 was studeerde hij nog een keer af. “Ik besloot om nog wat aan m’n kennis te doen om mezelf scherp te houden. De studie natuurwetenschappen aan de Open Universiteit was een mooie bezigheid. Mijn masterscriptie ging over water en de waterkwaliteit in stedelijk gebied”.
In de praktijk doet hij er niet zoveel mee, maar dat is duidelijk ook niet zijn doel.
“Ik wil het liefst gewoon hier thuis wonen en genieten van wat er allemaal is. Ik ben nog in goede gezondheid en ik wil me dan ook dienstbaar opstellen aan vrienden of andere ouderen die behoefte hebben aan hulp”.
Plaats een bericht