Najaar...
Droogte dreigt in mei en juni; aardappelen worden duur, zegt de winkel.
In juli valt er in Dalfsen 140 mm regen en in augustus nog eens. Vakanties vallen in ’t water; de Vecht kijkt even in haar uiterwaarden.
En als ’t warm is, is ’t klef. September geeft 90 mm. ’t Is nat en aardappelen zijn duur.
Mijn groentetuin ontaardt in een werkplek waar ’t onkruid ongeremd groeit. Bramen en frambozen hangen zwaar aan de struiken. De laatste bonen bloeien om het leven nog één keer te rekken.
Andijvie schiet en rot naar hartenlust. Bieten worden veel te dik. Courgettes zijn niet weg te krijgen.
Buren zien je komen en grijnzen beleefd.
Bruine naaktslakken, hadden ze poten, ze zakten er door. Merels en duiven hangen loom in de lucht
Rupsen hebben nooit genoeg.
Alles volgevreten van mijn tuin.
Herfst, de voleinding van de zomer, is tegelijk haar kleurrijk volle einde. Vet op de ribben en de voorraden op orde; ’t najaar wacht.
’t Wordt kaal op de tuin: boerenkool, prei en spruitjes staan strak in ’t gelid en kondigen dreigend de winter aan.
