Wonend in het Waterfront met een tuin die niet alleen dorps maar zelfs een beetje stedelijk aandoet, trekt Jan Bredewold er nóg vaker op uit. Met groepen de omgeving van Dalfsen verkennen, onderweg natuur en cultuur opsnuiven, kennis opdoen en overbrengen, Jan is veel te vinden in die achtertuin. Wat beweegt hem om bijna wekelijks met mensen op stap te gaan in de omgeving van Dalfsen?
Wie: Jan Bredewold ofwel Jan de Wandelman
Leeftijd: 60 jaar
Beroep: operator op een brandstofterminal, met onregelmatige diensten
Dalfsen: geboren en getogen in de gemeente Dalfsen
Waarom Dalfsen: dankzij zijn vrouw woont Jan nog steeds in Dalfsen. Zij wilde niet weg uit Dalfsen en in de loop van de tijd is hij Dalfsen en omgeving enorm gaan waarderen, een unieke plek om te wonen, hier heb je alles.
Passie: natuur, cultuur, wandelen, organiseren, klussen en tuinieren
Wanneer wij Jan opzoeken in zijn nieuwe huis in het Waterfront blijkt al gauw dat hij heel enthousiast is, veel weet, veel doet en vooral niet snel moeilijk doet en al gauw ergens de positieve kant van ziet. Mantelzorg? Jan: “Je groeit ermee op, je weet niet anders, het is dan vanzelfsprekend”. Al doorpratend blijkt dat mantelzorg er al in zijn vroege jeugd bij hoorde. Het leven van het gezin waarin Jan opgroeide stond in het teken van zijn twee gehandicapte zussen. Hij heeft nog altijd respect voor zijn ouders, wat zij allemaal hebben meegemaakt. “Je deed wat je moest doen. Achteraf gezien was het best een heftige tijd”. Dat maakt misschien dat Jan overal het beste van weet te maken en al snel op zijn manier ergens van kan genieten.
Voor de verhuizing naar het Waterfront woonde Jan met vrouw en drie kinderen aan de van Lentestraat en daarvoor aan de Engellandweg, buitenaf. Altijd genoeg te doen in en om het huis. Opgroeiende kinderen, allerlei kleinvee, een jeugdkeet achter het huis dat geeft veel aanloop. Jan: “Zo’n keet brengt wel wat te weeg: de jongelui leren al vroeg organiseren. Je moet zelf duidelijk aangeven waar je grenzen liggen en hen zoveel mogelijk zelf laten doen. Dat werd zeker gewaardeerd, later tenminste…”. Toen bekend werd dat zij zouden verhuizen naar het dorp ging Jan op zoek naar nieuwe hobby’s. Hij vond er al snel twee: natuurboerderij Lindehoeve en Greenbikes konden vrijwilligers gebruiken én hij ontdekte ‘De Wandelsite’.
Jan over de wandelsite : “De wandelingen op de site worden georganiseerd door de leden zelf, waarbij een kaartlezer meegaat. Het brengt wandelaars en organisatie bij elkaar”. Jan is lid geworden en organiseert sindsdien zelf regelmatig wandelingen. Hij heeft ervaren dat Nederland een prachtig wandelland is. Jan: “elke wandeling leer je wel iets. En je kennissenkring groeit ongemerkt: aan het eind van de wandeling, zijn de mensen die je niet kent, óók bekenden”.
Tja en toen kwam het bericht dat de stichting GreenBikes zou stoppen. Samen met enkele andere wandelenthousiastelingen heeft Jan toen de GreenShoesDalfsen opgericht. Er waren al vrijwilligers en o.a. het gidsmateriaal van de GreenBikes was beschikbaar. Jan vertelt over de eerste keer dat de midwinterhoorntocht werd georganiseerd. “Vergeleken bij nu deden we maar wat. De pijltjes leenden we van de Toerclub Dalfsen. We hadden snert laten maken, rekenden daarbij op zo’n tachtig mensen. Er kwamen er 200! Vervolgens hebben we alle snert uit de schappen van de Dalfser supermarkten opgekocht. Vorig jaar zaten we op 1800 deelnemers”.
Het streven is nu om elke weekend te wandelen met groepen, behalve wanneer er iets anders te doen is in Dalfsen. Jan houdt zelf van thematochten. “Ik breng graag kennis over, vertel graag verhalen. Verhalen die echt gebeurd zijn, maar ook verhalen die gebeurd hadden kunnen zijn of nog moeten plaats vinden. Zelf heb ik wat basiskennis, maar met de verhalen van medewandelaars erbij wordt het vanzelf compleet. Al lopend zie je altijd wat, iedere keer zie je wel wat anders. Ik gebruik graag de aanleidingen die zich onderweg voordoen”. Wat voor groepen begeleidt Jan zoal? “Je kunt je best doen om het een groep naar de zin te maken of je kunt doen wat je zelf leuk vindt. De deelnemers selecteren zich dan vanzelf wel uit. Snelle wandelaars zullen bij een thematocht de volgende keer niet meer meegaan”.
Jan is geboren onderaan de Lemelerberg: “Die berg heb ik pas echt leren kennen toen ik al in Dalfsen woonde. Ik ben gaan beseffen hoe uniek dit gebied is. In de buurt van een riviertje of beekje vind je vaak wel tien soorten landschappen. Zo ook hier. De Vecht met een grote verscheidenheid aan flora en fauna, de stuifduinen, de Lemelerberg die zijn naam te danken heeft aan het aanwezige keileem en daardoor weer andere planten en dieren aantrekt, enz. , Zo te horen weet Jan de mooie plekken met zeldzame planten heel goed te vinden, op loopafstand van het dorp Dalfsen! Over de Stokte: “weten jullie waarom die zo heet? De schepen liepen daar vast bij laag water: het stokte…. En nu stokt het pontje daar ook nog regelmatig”. Jan vervolgt: “Je kunt zo ongelooflijk veel van de natuur leren. Iedere boom of plant kent een eigen manier om zichzelf ergens tegen te beschermen of te overleven. Kijk bijvoorbeeld hoe een boom bezig is om de zon van zijn huid af te houden. En hoe komt het dat knoppen van bomen en planten in de winter niet bevriezen? Over dat soort dingen kan ik me verwonderen. Wij mensen nemen dan toch maar veel van elkaar over, de natuur trekt zijn eigen plan”.
Jan weet heel enthousiast te vertellen over zijn wandelingen. De manier waarop hij vertelt over cultuur en natuur in zijn omgeving en hoe zijn kennis weet over te brengen, in alle bescheidenheid, maakt dat wij stiekem in onze agenda kijken wanneer wij eens mee kunnen wandelen. Wat wij zeker niet moeten doen: onvoorbereid mee gaan wandelen, onderweg de groep ophouden, opgeven en verwachten dat de gids je dan wel even thuis brengt, van dat soort dingen houdt Jan niet. “Maar meestal zijn het hele leuke mensen, liefhebbers van natuur en/of fotografie, mensen met een verhaal of geïnteresseerde mensen. En na afloop even gezellig ‘nazitten’’, dat hoort erbij!”
Plaats een bericht